Sporen in de sneeuw
Net voordat de sneeuw weer ging smelten zijn we nog even bij het voedselbos langs gegaan. Met de kou en de sneeuw kun je daar niet heel veel doen, maar we wilde natuurlijk eens kijken hoe mooi het er uit zou zien met zo’n witte deken.
En we werden flink beloond!
Die dag, de laatste zondag dat er sneeuw lag, was het prachtig weer. Het zonnetje scheen en we hadden samen nog kunnen genieten van het schaatsen op een prachtig stukje natuurijs. (Dat zal voorlopig wel weer de laatste keer zijn 😉 )
Toen we terug naar huis aan het fietsen waren, bedachten we ons dat dit het laatste moment was waarop we het voedselbos in de sneeuw zouden kunnen zien, aangezien de dooi al was aangekondigd. Dus in plaats van naar huis, zijn we naar het voedselbos gegaan.
Dat was niet zo makkelijk als het klinkt 🙂 De weg was afgezet en er lag een flinke ijslaag op het wegdek. Met de fiets aan de hand hebben we, zo goed en zo kwaad als het ging, ons een weg gebaand naar het voedselbos. Daar aangekomen werden we flink beloond:
Het was erg idyllisch! Het zonnetje scheen, het was heerlijk rustig en daarnaast werden we verrast door allemaal sporen in de sneeuw! Het hele voedselbos stond vol met sporen van de haas. Wat was dat leuk om te zien! Tijdens een rondje over het voedselbos kwamen we ook een holletje van de haas tegen, zie de foto onder dit bericht.
Na een tijdje te hebben rondgedwaald en te hebben genoten van deze eerste kennismaking met het voedselbos in de sneeuw, zijn we weer terug gaan glibberen naar huis. Zodat we thuis weer lekker op konden warmen 🙂
